سرقت هویت

سرقت هویت، نوعی تقلب درخصوص هویت شخص دیگر است؛ بدین صورت که سارق با استفاده از اسناد هویت دیگری، وانمود می­کند که شخص دیگری است و بدین ترتیب به روش­های مختلف، ممکن است به منافع مالی دست پیدا کند. سرقت هویت به انواع و اقسام مختلفی تقسیم می­شود: سرقت هویت پنهانی، کیفری، ترکیبی، پزشکی، کودک و سرقت هویت مالی. هر کدام از این انواع سرقت هویت، تعریف و مفاهیم جداگانه­ای دارند. رفتار مجرمانه­ی این جرم، «ربایش» است و موضوع آن، «هر گونه اطلاعات مرتبط با دیگری» است. در رکن روانی این جرم علاوه، بر قصد عام، مرتکب، سوءنیت خاص نیز دارد که این سوءنیت خاص، عبارت است از «قصد تحصیل مال یا منافع مالی یا خدمات». جرم سرقت هویت با جرایم سنتی همچون «افشای سرّ» و «جاسوسی صنعتی» شباهت­هایی دارد. همچنین در ارتباط با جرایم مندرج در قانون مجازات اسلامی از جمله سرقت رایانه­ای مندرج در ماده 963 قانون مجازات اسلامی و کلاهبرداری رایانه­ای مندرج در ماده 964 همان قانون، شباهت­ها و تفاوت­هایی دیده می­شود.